YUKİ ISHİKAWA: BENİM AYAKLARIM,BENİM İŞİM

Japonya’da kadınların topuklu ayakkabı giyme zorunluluğuna attığı bir tweet ile karşı çıkan ve destek alan bir aktivistin hikayesi.

Daha önce mee too hareketi ile ilgili kapsamlı bir yazımızı sizlerle paylaşmıştım. Mee too hareketi yazıma ulaşmak için tıklayabilirsiniz.

Şimdi ise Yuki Ishikawa’nın ve Japonya’da yaşayan kadınların hikayesine göz atalım.

YUKİ ISHİKAWA: BENİM AYAKLARIM,BENİM İŞİM

Japon kadınlar, işverenlerin yasaklar getirdiği, kadınları yüksek topuklu ayakkabı, çorap ve makyaj giymeye zorlamayı ve hatta ne giyilmesini şart koştuğunu içeren katı ofis kıyafet kurallarına karşı en son isyanın ardından,  sosyal medyada iş yerinde gözlük takma ve istedikleri saç renginde sahip olma  hakkı konusunda ısrar etti.

Yarı zamanlı bir cenaze görevlisi olan Yumi Ishikawa sadece bir tweet ile ülke çapında bir protesto başlattı. Sorun: Cenaze salonundaki kıyafet kuralı, onun 5 inç topuklu ayakkabı giymesini gerektiriyordu, ancak Ishikawa isyan etti. 2 inç topuklu ayakkabılar giydi ve kımıldayamadı.

Ishikawa’nın tweet’i #KuToo hareketini başlattı.

#KuToo, ayakkabı (kutsu) ve acı (kutsuu) için Japonca kelimelerin bir oyunudur. Haziran ayında 30.000’den fazla kişi tarafından imzalanan bir dilekçeyi Japonya Çalışma Bakanlığı’na gönderdi. Dilekçede, işverenlere, eli temkinli davranmalarına son vermeleri ve topuklarla ilgili beklentilerini düşürmeleri çağrısında bulunuluyor.

Yumi Ishikawa’nın işinin gerektirdiği yüksek topuklu ayakkabılarla geçen bir günün ardından ayakları kanıyordu; bu anı, onun ve diğer Japon aktivistlerin kadınları belirli eşyaları giymeye zorlamanın işyerinde taciz olarak görülmesini talep etmelerine neden oldu. Birçok kadın,topuklu giydikten sonra ki ayaklarının görüntüsünü paylaşarak aynı sorunu yaşadıklarını söyledikleri tweetler atmaya başladı.

Çalışma bakanlığı, Ekim ayında, “güç tacizi” veya “güç hara” olarak bilinen işyeri tacizine karşı yönergeler hazırladı, ancak işverenlerin kadın çalışanların nasıl giyinmesi gerektiğini dikte etmesi konusunu ele alamadı.

Aktris ve aktivist Ishikawa Salı günü düzenlediği basın toplantısında, “Bunun hiçbir şey olmadığını düşünebilirsiniz, ancak gerçek şu ki, bu kurallar yüzünden bazı insanların hayatı değişti” dedi.

“İnsanlar topuklu ayakkabı giyerek kendilerine zarar veriyorlar… ve bu insanların hepsi kadın. Aynı işlerde çalışıyorsak, aynı koşullarda çalışma hakkımız var” dedi.

Ishikawa bu yılın başlarında, bir cenaze salonunda çalışırken 7 cm (2,8 inç) topuklu ayakkabı giymeye zorlandığına dair kendi anılarının yanı sıra diğer kadınlardan gelen çok sayıda benzer hikayeyle ateşlenen #KuToo protesto hareketini başlattı.

Adını Japonca’da “ayakkabı” ve “acı” kelimelerinden alan hareket, sosyal medyada kadınların topuklu ayakkabı giymeye zorlanmasıyla ilgili viral bir haykırışa dönüştü. Bugüne kadar 31.000’den fazla kişi buna karşı çevrimiçi bir dilekçe imzaladı.

O zamanlar bir kabine bakanı, işyerinde kıyafet yönetmeliği beklentilerinin “gerekli ve uygun” olduğunu söyledi, ancak o zamandan beri bazıları, kadınların işyerinde gözlük yerine kontrakt lens takmaya zorlandığına dair raporların cinsiyet eşitliği kurallarını ihlal ettiği şeklinde yorum yaptı.

Japon kadınlar ise hükümetin bu sözlerini şu sözlerle eleştirdi: “Tacizle mücadele yönergeleri taslağında bununla ilgili hiçbir şeyin olmaması bu yüzden büyük bir şoktu.Neden bu kadar çok çalıştığımızı ama bu kadar az şey başardığımızı biraz merak ediyorum.”

Japonya’da ki hükümetin kadınlar hakkında söylediği sözler daha öncesinde de gündem olmuştu. Bekar kadınların hükümete yük olduğunu dile getiren yetkililerden bir umuda sahip olmadıklarını söyleyen Japon kadınlar bu cevaba da şaşırmamışlardı.

Ishikawa, “Cinsiyet tacizine ve ayrımcılığa karşı bir yasa çıkarmanın ne kadar zor olabileceği de defalarca söylendi” dedi. Ancak, “Bunun acil bir sorun olduğuna inanıyorum” dedi.

Talep, geçici bir işçi olan Nicola Thorp’un yüksek topuklu bir ret için ücretsiz olarak eve gönderilmesinden sonra, İngiltere’de yüksek topuklu ayakkabılarla ilgili işyeri gerekliliklerinin yasaklanması için bir dilekçe imzalayan 150.000 kişininkine benziyordu. Yıl? 2016. Kanun? değişmedi.

Ishikawa gazetecilere verdiği demeçte, “İdeal olarak yeni bir yasa istiyoruz” dedi. “Resmi düz ayakkabı giyen kadınların standart hale gelmesi için sosyal algıların değişmesini istiyorum.” Ve eğer standart hale gelmezse, o zaman en azından apartman daireleri, muhtemelen mücadele etmesi gereken çok daha ciddi sorunları olan bir işyerinde kadınlara sunulan seçeneklerden biri olmalıdır.

Ne yazık ki kadınlara iş yerinde yapılan ayrımcılıklar ve eşitlikten uzak kurallar bütünü sadece Japonya’ya ait değil. Ünlü Cannes Film festivalinde de aynı açıklaması yapılamayacak kadar saçma bir kural olduğu açıklanmıştı.

Cannes Film Festivali yönetimi 2015’te Todd Haynes’in Carol filminde topuklu ayakkabı giymeyen kadınları salona almamış, bu durumu protesto eden oyuncu Julia Roberts, kırmızı halıda çıplak ayakla yürümüştü.

Yuki kutoo hareketinin unutulmaması ve seslerini daha net şekilde duyurmak için kitap yazdı. Yeni çıkan kitabı #KuToo’nun açılış bölümünde Ishikawa, öfkesini ifade etmenin getirdiği kurtuluştan bahsediyor. Gaman’ın (sebat) bir erdem olduğu Japonya’da, özellikle uzun çalışma saatlerinin ve korkunç güç biçimlerinin veya cinsel tacizin sessizce katlanıldığı işyerlerinde, halka açık duygu gösterileri genellikle onaylanmamasına dikkat çekti.

Ishikawa kitabında “[Kadınların] sinirlenmesine izin verilmedi” diye yazıyor. “Öfkemizi dile getirirsek ‘histeri’ gibi sözlerle bastırılırdık ve böyle konuşsak popüler olmayacağımız, sesimizi duyurmayacağımız söylendi.”

“Gerçekten akışa gidiyorum ve Twitter’da konuşmaya devam edeceğim. Söylemek istediğim, sadece bir kampanyaya bakıp onu bir fenomen olarak görmeyin. Herkesin bunun neden olduğunu düşünmesini istiyorum.”

Yuki twitter ı aktif kullanmaya ve kadınların toplum içinde karşılaştığı sorunların hepsini dile getirmeye devam edeceğini söylüyor.

Yuki Ishikawa’nın ve tüm kadınların toplumsal ve sosyal eşitliği için savaşmasını, mücadele etmesini tüm kalbimle destekliyorum. Sizlerin sesi olmak ve hikayenizi anlatmak benim için bir onurdur.

Diğer yazılarımızı okumak için tıklayınız.