Osmanlı Ordusu Savaş Sırasında Nasıl Besleniyordu?

Binlerce hatta yüz binlerce kişilik Osmanlı ordusunun yemek ihtiyacı savaş esnasında nasıl karşılanıyordu? Gelin birlikte yazımızı inceleyelim.

Osmanlı Ordusu Savaş Sırasında Nasıl Besleniyordu?

Osmanlı ordusunu en iyi besleyen devletlerin başında geliyordu. Cihangir padişahlar devri kapandığında bile ordunun lojistiği çok iyi durumdaydı. İdareciler, her türlü şarta hazır olmak için gerekli olandan çok daha fazla gıdayı her zaman hazır bulundururdu. Fakat yanında hepsini götürmezdi. Yani her şeyi İstanbul’dan taşımaya başlamaz, güzergah üzerindeki belli ambarlarda yiyecekler depolanırdı.  Ayrıca geniş bir orducu esnafı vardı. Bunlar sefer çıktığında askerlerle birlikte orduya katılır, sefer boyunca orduyla hareket eder, gerekli ürünleri orduya savaş alanında satardı.

Bunun yanı sıra Osmanlı askerleri seferde iken konakladıkları yerlerde, şehir merkezlerinde de gıda satın alırdı. Çünkü Osmanlı ordusunun geleceğini duyan, pazarlarını önceden kuruyor ve hem askerler tüm ihtiyaçlarını karşılayıp taze ürünlerden faydalanıyor hem de kendi kazandıkları paralarla ihya oluyordu.

Aynı zamanda akıncılar sefer öncesi konakladıkları yerlerde ava çıkar; sülün, keklik, balık, geyik gibi avlar ile de gıda depolaması yapardı. Osmanlı askerinin temel besinler arasında; ekmek, kurutulmuş et, çorba, haşlanmış et ve pilav bulunuyordu ve hiyerarşik düzene göre dağıtılıyordu. Eyaletlerden gelen tımarlı sipahiler sığır eti yerken, daha itibarlı kapıkulu askerleri daha lezzetli ve daha pahalı olan koyun eti yiyordu. Yöneticiler; hoşaf, kümes hayvanları, sebze ve hatta börekli bile yiyorlardı. Padişah ise Saray mutfağını da yanımda taşırdı. Padişahın ve vezirlerin mutfağa için seferde her biri kendi alanında uzman yahnici, çorbacı, tatlıcı ve kebapçı aşçılarda hazır bulunurdu. Peki ekmek nasıl hallediliyordu?

Ekmek çabuk küflendiği için seferden aylar önce güzergahtaki çeşitli noktalara fırınlar yapılırdı. Un ve odun da bu fırınların yanında saklanırdı. Bu sayede ordu önceden belirlenmiş her konaklama noktasında taze ekmek ihtiyacını giderebiliyordu. Fakat çoğu zaman savaşlarda normal ekmek yerine peksimet tercih ediliyordu. Çünkü peksimet çok uzun zaman küflenmeden tazeliğini koruyabilmekteydi.

Diğer yazılarımızı okumak için tıklayınız.